Jeszcze półtora roku temu, nie pomyślałbym, że będę mieszkał 1500 km od mojej rodziny. Prawie sam, w 8 milionowym mieście, w którym każdy żyje by przetrwać, zabity i zalany betonem. Ludzie nie mają tutaj czasu, prawie na nic. Tylko nielicznym szaleńcom udaję się wyrwać z pod betonowych zacisków na szyi i uciec... Nie ważne gdzie - gdziekolwiek.

Aktualnie pomieszkuje raz tu, raz tam. Kto by się spodziewał, że sytuacja będzie wyglądała tak, jak wygląda. 

Nigdy nie wiemy, co przyniesie nam los dlatego trzeba ryzykować. Życie to przygoda pełna wrażeń. Właśnie wracam - żywy, z Bournemouth - miasta przy południowym wybrzeżu Wielkiej Brytanii. Spontanicznie, w poszukiwaniu dobrych kadrów i z ciekawości do poznawania nowych miejsc. 

Nie interesuje mnie cena, mą ceną jest życie, którego nie zaprzepaszczę. 

Działam nocą, walczę o przetrwanie z krwiożerczą, betonową dżunglą i przeszkodami dnia codziennego. 

Jestem i nawet jeśli tylko świadomość ma przetrwać - będę. 

Czy tęsknie za mym lasem? Tęsknie. Ale morze, nie jest takie złe...