Dom

Moje życie zaczęło stawać się całkiem normalne albo ono nigdy nie było wyjątkowe, chociaż ja za takie je uważałem, chciałem, żeby takie...



Moje życie zaczęło stawać się całkiem normalne albo ono nigdy nie było wyjątkowe, chociaż ja za takie je uważałem, chciałem, żeby takie było. Myślałem, że każdego dnia będę spędzał czas na robieniu fantastycznych, ekscytujących rzeczy, będę mógł się tym dzielić. Tworzyć, inspirować innych, pokazywać niecodzienność. Ale życie tak nie wygląda, a ja mimo wszystko wiem, że inspiruje Was, nawet kiedy jestem "zwykły".

Każdy z nas żyje tak samo, a my się niczym nie różnimy od siebie.

Wszyscy mamy swoje domy, czyli miejsca gdzie są nasze serca.

Mamy bliskich, rodzinę, znajomych, swoje doświadczenia, smutki, radości, zainteresowania, pasje, miłości, rozczarowania, gorsze i lepsze dni. Każdy z nas musi się uczyć, a później pracować, żeby się utrzymać, żeby stworzyć na ziemi swój własny kąt. Zmieniamy się każdego dnia, pniemy się w górę - przynajmniej powinniśmy.

Moje życie zaczęło stawać się całkiem normalne...
nie ono zawsze takie było, po prostu teraz to widzę.

Nieważne jest to, czy jesteśmy bogaci, znani czy posiadamy największą wiedzę w danym kierunku czy zdobyliśmy nagrodę Nobla czy mamy super ciuchy i gust, którym wszystkich zachwycamy czy wyglądamy "jak milion dolarów" i czy wszyscy nas uwielbiają...

To nie gwarantuje szczęścia

Jesteśmy prostymi istotami, każdy taką samą. Marzymy, dążymy do celów, błądzimy, odnajdujemy się...

Dobrze, że my się odnaleźliśmy.

Czujemy się szczęśliwi wtedy, kiedy mamy dom, tam gdzie jest nasze serce.

Więcej zdjęć -------> SLLIDER




You Might Also Like

10 komentarze

  1. "Każdy z nas żyje tak samo, a my się niczym nie różnimy od siebie.
    Wszyscy mamy swoje domy, czyli miejsca gdzie są nasze serca" świetnie napisane. Super notka Eryk!

    OdpowiedzUsuń
  2. Wspaniale slowa :) pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  3. Pomimo tego, że to słowa prawdziwe, to nie da się ich poczuć, kiedy się to czyta.
    Naprawdę nabierają sensu dopiero, kiedy idąc drogą patrzymy na dowolną osobę, która nawinęła nam się pod oczy i wtedy sobie je przypominamy. Wtedy naprawdę zdajemy sobie sprawę, że mimo tego, że jesteśmy tylko jednym z wielu ziaren w piaskownicy ludzi, to jednak jesteśmy unikalni, jak niepowtarzalne jest każde z ziarenek piachu.

    Wiem, że za mną nie przepadasz, ale jeśli znajdziesz chwilę, to zajrzyj:
    http://niewiernykoza.blogspot.com

    Może zmienisz o mnie zdanie.

    OdpowiedzUsuń
  4. Wiesz, teoretycznie każdy jest wyjątkowy, choć żyjemy według pewnego schematu. W codziennej rutynie łatwo zapomnieć o swoich marzeniach, a przecież zawsze warto o nie walczyć, bo tylko od nas zależy jak będzie wygladać następny dzień i tego Ci życzę, abyś pod wpływem nudnej codzienności nie przestawał walczyć o swoje marzenia, bo z pewnością je masz.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję ;) Każdy z nas jest wyjątkowy, ale każdy z nas jest także pod niektórymi względami taki sam. Wpis był skupiony na tym drugim aspekcie i drugiej stronie medalu ;)

      Usuń
  5. Baaaaardzo mi sie podoba jeju! Zapisze sobie kilka z tych słów :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Mądrze to opisałeś . Takie posty warto czytać.

    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń